سوئیچ Core و سوئیچ Edge: چگونه تصمیم بگیریم؟

هنگام خرید سوئیچ جدید برای کسب و کار کوچک خود، باید چند سوال از خود بپرسید: سوئیچ باید چند دستگاه را پشتیبانی کند؟ چه نوع دستگاه هایی را وصل خواهم کرد؟ آیا شبکه ما به حدی رشد کرده است که به یک سوئیچ با قابلیت های مدیریت پیشرفته تر نیاز داشته باشیم؟ و در اینجا یک تصمیم مهم است که می خواهید بگیرید: core یا Edge برای شبکه شما.

سوئیچ Core چیست؟

سوئیچ Core، همچنین به عنوان سوئیچ ستون فقرات شناخته می شود. این یک سوئیچ با ظرفیت بالا است که به طور کلی در ستون فقرات یا هسته فیزیکی یک شبکه قرار می گیرد. سوئیچ های Core به عنوان دروازه ای به یک شبکه گسترده (WAN) یا اینترنت عمل می کنند – آنها نقطه تجمع نهایی را برای شبکه فراهم می کنند و به چندین ماژول تجمع اجازه می دهند با هم کار کنند. شما از آن برای اتصال به سرورها، ارائه‌دهنده خدمات اینترنت (ISP) خود از طریق روتر، و برای جمع‌آوری تمام سوئیچ‌هایی که شرکت شما برای اتصال قطعات مهم تجهیزاتی که شرکت شما نمی‌تواند به‌خاطر خرابی از دست بدهد، استفاده می‌کند. در نتیجه، سوئیچ اصلی شما باید همیشه یک سوئیچ مدیریت شده سریع و با امکانات کامل باشد.

سوئیچ لبه چیست؟

یک سوئیچ Edge نیز گره دسترسی یا گره سرویس نامیده می شود. این یک سوئیچ است که در نقطه ملاقات دو شبکه قرار دارد. این سوئیچ ها شبکه های محلی کاربر نهایی (LAN) را به شبکه های ارائه دهنده خدمات اینترنت (ISP) متصل می کنند. سوئیچ های Edge می توانند روترها، سوئیچ های مسیریابی، دستگاه های دسترسی یکپارچه (IAD)، مالتی پلکسرها و انواع دستگاه های MAN و WAN باشند که نقاط ورود به شبکه های اصلی شرکت یا ارائه دهنده خدمات را فراهم می کنند. سوئیچ‌های Edge می‌توانند مستقیماً دستگاه‌های مشتری، مانند لپ‌تاپ، رایانه‌های رومیزی، دوربین‌های امنیتی و نقاط دسترسی بی‌سیم را به شبکه شما متصل کنند.

سوئیچ core در مقابل سوئیچ Edge

به طور کلی، یک سوئیچ core دارای ویژگی‌های پیشرفته‌تری مانند سرعت پشتی بالاتر، لایه ۳ شامل پروتکل‌های مسیریابی مانند OSPF و ویژگی‌های افزونگی فیزیکی مانند PSUهای قابل جابجایی است. آنها ممکن است اصلاً نمایش مسی نداشته باشند. یک سوئیچ core معمولا دارای بافرهای عمیق تری است، به طوری که چندین اتصال ممکن است دچار تراکم شوند.

سوئیچ های Edge همان چیزی هستند که دسکتاپ و تلفن های شما مستقیماً به آن وصل می شوند (در “لبه شبکه”). معمولاً از نظر ویژگی‌ها سبک‌تر هستند و بیشتر در مورد تعداد پورت مس و نوعی رابط فیبر به ستون فقرات / هسته هستند.

چگونه باید انتخاب کنم؟

یک شرکت کوچک با کمتر از ۱۰۰ کارمند باید با یک سوئیچ اصلی به خوبی عمل کند. با این حال، با رشد کسب و کار شما – و شبکه شما – ممکن است نیاز باشد تعداد سوئیچ های اصلی را به دو یا بیشتر افزایش دهید. در این مورد، ممکن است بخواهید سوئیچ های قابل انباشته را در نظر بگیرید، که مدیریت را ساده تر می کند.

سوئیچ های Edge به طور کلی در مقایسه با سوئیچ های اصلی برای عملکرد روان شبکه اهمیت کمتری دارند. اگر بخش‌هایی از دفتر مانند اتاق کنفرانس وجود دارد که در آن به ویژگی‌های سوئیچ کاملاً مدیریت شده نیاز ندارید، شرکت شما می‌تواند با نصب سوئیچ‌های هوشمند مقداری در هزینه خود صرفه‌جویی کند. اما اگر نمی‌توانید هیچ گونه خرابی را تحمل کنید، می‌خواهید امنیت شدیدی را در سرتاسر دفتر خود حفظ کنید، یا زیرساختی برای اضافه کردن چندین نوع برنامه مختلف در آینده دارید، باید کل شبکه خود را با سوئیچ‌های مدیریت شده تجهیز کنید.

نتیجه

خوشبختانه سوئیچ های مدیریت شده دیگر برای مشاغل کوچک دور از دسترس نیستند. چندی پیش فاصله قیمتی بین سوئیچ های مدیریت شده و هوشمند تا ۴۰ درصد بود. اما امروزه این تفاوت به ۱۰ تا ۲۰ درصد کاهش یافته است.